Leesportret Miep Hawinkels

M. Hawinkels in stoel 2Ik lees... het liefst over het gewone leven

“Ik ben negentig, maar heb nog altijd geen tijd. Vroeger had ik de handen vol met onze eigen meubelzaak en drie kinderen. Toen die groot waren, ben ik weer meer gaan lezen. Ik lees elke avond in bed, of ik nu om tien of om twaalf uur naar bed ga. Ik kan me daar enorm op verheugen. Ook als ik ’s nachts wakker word, ga ik meteen weer lezen. Ik moet altijd wat te doen hebben. Mijn man heeft ooit zelfs een speciale leeslamp voor me aangeschaft, zodat hij kon doorslapen.

Ik ben opgegroeid in een groot gezin en naast ons woonden mijn oom en tante met hun negen kinderen. Er was dus altijd wel iemand om mee te spelen. Mijn neefjes haalden wel eens boeken in de bibliotheek van een patersklooster in Merkelbeek. Die leenden ze ook aan mij uit. Vooral boeken over de liefde vond ik geweldig. Ik nam dan handveger en blik mee naar boven, zodat mijn moeder zou denken dat ik aan het poetsen was, en ging op mijn bed liggen lezen.

Toen ik elf was, ging ik op kostschool bij de Ursulinen in Sittard. Op de momenten dat je vrij had, moest je van de nonnen gaan lezen. Ik had mijn boeken altijd snel uit en dan moest ik vertellen wat ik had gelezen. Ik dacht altijd: waarom vraag je me dat, dat weet je zelf toch helemaal niet?!

Sinds een jaar of twee maak ik gebruik van de Boekendienst aan Huis van de bibliotheek. Ik rijd nog wel auto, maar het lopen gaat moeilijker. Vroeger ging ik wekelijks naar Roermond om te winkelen en dat combineerde ik met de bieb. Nu komt eens in de drie weken een vrijwilliger langs voor het brengen en ophalen van vijf boeken. Ik lees grootletterboeken, omdat die minder vermoeiend zijn voor mijn ogen. Het is iedere keer weer een verassing, maar de bieb weet goed wat ik leuk vind. Meestal zijn het familie- en liefdesromans, boeken over het gewone leven. Ik houd niet van spannende boeken waarin wordt geschoten en zo. Dat heeft denk ik ook wel te maken met de verdwijning van Marjo Winkens, mijn nichtje. Als ik zoiets lees, krijg ik weer hetzelfde gevoel als toen.

Als ik eenmaal in een boek begin, wil ik het ook uitlezen. Dat hebben ze me denk ik op kostschool geleerd. Van iedere dag probeer ik iets te maken en lezen geeft me ontspanning. Eigenlijk is het hele leven een boek voor mij.”

Miep Hawinkels-Winkens

In de bibliotheek vind je een presentatietafel met favoriete boeken van Miep.